maandag, december 23, 2024
spot_img
HomeVerslavingVerslaving - Mijn Verhaal - Stoppen met Drugs (Geert)

Verslaving – Mijn Verhaal – Stoppen met Drugs (Geert)

Mijn blog over verslaving is gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Drugs, drank, gokken en vrouwen waren mijn grootste hobby’s.

Ik ben veranderd van een egoïstische duivel in een man die met eer zijn familienaam kan dragen. Het herstel van een verslaving is een lang proces, maar 100% waard!

Heb je mijn hulp nodig? Contact mij dan: 06-27052570

Rock bottom

Al mijn hele leven zoek ik het extreme op. Ik wilde zoveel mogelijk vrouwen, gebruikte drugs en gokte met grote bedragen.

Daarnaast vocht ik met de vele probleemgevallen in mijn stad en leefde ik van dag tot dag. Voor de kleinste ruzies was ik bereid om te sterven of een leven te nemen.

Gelukkig is geen van beide gebeurd, maar dat is puur geluk en training geweest. Ik ben wel tien keer gearresteerd voor geweld en twee keer probeerde iemand mijn leven te nemen

Gelukkig is geen van beide gebeurd, maar dat is puur geluk geweest. Ik ben wel tien keer gearresteerd voor geweld, en twee keer probeerde iemand mijn leven te nemen.

De drugs zorgden ervoor dat ik niet helder kon denken en maakten me met de dag schuwer en gekker. Ik schreef het af als een gekke, wilde tijd, maar eigenlijk was het gewoon een groot probleem – een verslaving.

Het ging allemaal ‘goed’ totdat mijn vader enkele jaren geleden overleed, mijn 13-jarige relatie uitging en mijn bedrijven slecht begonnen te lopen.

Ik gebruikte opeens dagelijks en nam steeds meer afstand van mijn familie en vrienden. De enigen die er altijd voor me waren, waren mijn dochter en mijn (ex-)vriendin.

Wat veranderde er?

Elke dag zou de laatste zijn, want morgen zou ik stoppen – maar het lukte me niet. Ik begon bijna te denken dat dit wel eens mijn einde kon worden.

Er was een soort leegte in mij die niet opgevuld kon worden door mijn gebruik en levenspatroon. Het ergste is dat ik alles mee had in mijn leven.

Ik zie er goed uit, verdien veel geld en, het allerbelangrijkste, mijn dochter houdt ontzettend veel van me. Ook had ik een vriendin met wie ik oud wilde worden.

Waarom deed ik dan wat ik deed?

Ik ben deels opgegroeid op straat, waar de regels gewoon anders zijn. Drank en drugs waren voor ons normaal en niemand zag er een probleem in.

Wat leuk begint in je jonge jaren, blijkt al snel de nagel aan je doodskist te zijn. Ik moest mijn patronen en denkwijze veranderen, maar ik wist gewoon niet hoe.

Mijn lichaam was op en mijn geest werd met de dag gekker. Dagelijks een beetje (een half pakje) snuiven begon zijn tol te eisen.

Mijn basis verdween

Ik had toentertijd een super lieve vriendin die er echt voor mij was. Hoe dat ooit is uitgegaan, zal ik eigenlijk nooit echt begrijpen.”

Ze heeft haar kant wel uitgelegd en daarin kon ik mij wel vinden. Voor mij was het gewoon een nieuwe situatie, omdat ik eigenlijk nog nooit echt verliefd was geweest.

Misschien had ik haar teveel op een voetstuk gezet en verwachtte ik teveel van haar. Ze is eigenlijk ook maar een mens met haar eigen gebreken en angsten.

Daarnaast moet ik eerlijk toegeven dat ik zelf ook verre van perfect ben.

Het voelde alsof zij voor mij de ware was en het bizarre was dat ik eigenlijk alles aan haar geweldig vond. Toen bleek dat zij niet perfect was, voelde het alsof mijn droom instortte.

Het liefst zou ik een knop hebben om haar uit mijn hoofd te verwijderen, maar helaas werkt het niet zo. Er moest echt iets gebeuren om haar los te kunnen laten.

Dit gebeurde maar niet, totdat er een bepaald moment kwam waarop ik wist dat dit mijn uitweg was. Wanneer iemand mij disrespects, verandert mijn gevoel direct.

Het is een soort beschermmuur die al mijn hele leven perfect werkt. Een bepaalde (slechte) situatie kan me echt de rust geven dat ik er niet meer over na hoef te denken.

Vroeger blokkeerde ik dit soort emoties met een pak coke en een paar mooie vrouwen. Maar dat is niet meer wie ik ben, en dit is misschien wel mijn grootste groei.

De verandering

Ik moest erkennen dat mijn verslaving groter was dan mijn wil om te stoppen. Het was een pijnlijk moment, omdat ik van nature een erg trotse man ben.

Het toegeven van mijn tekortkomingen had ik simpelweg nog nooit gedaan. Toch moest ik in de spiegel kijken als ik deze verslaving wilde overwinnen.

Ik zal nooit die dagen vergeten dat ik in bed lag te trippen van de cocaïne. Hartkloppingen, zweten en allerlei andere symptomen die levensbedreigend kunnen zijn.

Ik denk eraan terug als een nachtmerrie die ik nooit meer wil hebben.

Leven of dood

Ik kon gewoon niet opgeven, want ik heb een dochter. Ik hou meer van haar dan van mezelf, van drugs, of van wie dan ook in de wereld.

Toen zij me vertelde dat ze wist dat ik drugs gebruikte, knapte er iets in mij. Al die tijd dacht ik dat ik mijn verslaving perfect voor haar had verborgen.

Zolang zij er geen last van had, kon ik mijn verslaving goedpraten. Maar toen ik ontdekte dat zij het wist, veranderde alles voor mij

Zij liep verdrietig rond en maakte zicht zorgen om haar vader, iets wat mijn hart brak. Mijn cocaïne verslaving dreef mij tot waanzin maar mijn dochters woorden bleven door mijn hoofd spoken.

Dit zorgde voor een keerpunt in mijn leven.

Het aanvaarden van hulp

Er zijn drie mensen die mij hebben geholpen in mijn strijd tegen verslaving: een oude liefde die ik altijd dankbaar zal zijn (ondanks onze “ruzie”), Ilja Reiman en Bani.

Deze mensen hebben gezamenlijk mijn leven veranderd, en dat zal ik nooit vergeten. Ze stimuleerden me om in therapie te gaan, en ik wist dat het tijd was

Je hebt geen idee hoe dit voor mij voelde als trotse man. Een beetje praten over mijn problemen met een of ander geitenwollensokkentype of bomenknuffelaar? Echt niet.

Mijn eerste therapie

Elke verslaafde gebruikt op de laatste avond het meest. Op mijn eerste afspraak kwam ik dan ook echt vertieft binnen. Tot aan de deur wilde ik wel tien keer weggaan.

Toen ik aanbelde, stond ik opeens oog in oog met een klein Indisch mannetje. Een soort moderne opa met een geweldig aura. Dit maakte een groot verschil!

Zijn naam is Bani, en hij heeft mij een beter mens gemaakt. Hij heeft me dingen geleerd die ik de rest van mijn leven zal herinneren en gebruiken.

In de loop der tijd verheugde ik mij op onze gesprekken over het leven en mijn gedrag. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik met iemand praatte over wat ik echt dacht.

Zonder mij te veroordelen gaf hij me alternatieven om over na te denken. Hij heeft me nooit gezegd dat ik raar, gek of absurd was – vaak lachten we om mijn gekheid.

Ik zal hem dan ook altijd dankbaar zijn voor zijn wijze levenslessen.

Licht aan het eind van de tunnel

Door mijn gesprekken werd ik sterker, vrolijker en kreeg ik handvatten voor structuur. Mijn grootste valkuil was het gebrek aan structuur – ik leefde zonder plan of doel.

Ik stond op wanneer ik wilde en hield met niemand rekening, maar verwachtte wel respect. Als ik mijn eigen tekst lees, schaam ik me voor mijn gedrag.

Echter, ik heb ook geleerd hoe ik mezelf moet vergeven. Daarnaast heb ik mijn naasten mijn excuses aangeboden en kreeg ik vergiffenis voor mijn gedrag

Het raakt me enorm om dit te schrijven, maar het is goed dat je het leest. Met enige schaamte heb ik dan ook mijn eigen tekst over verslaving nog een keer doorgelezen.

Hoogstwaarschijnlijk zit je in dezelfde situatie, en ik ben iemand die jou kan helpen met dat laatste stukje: hulp accepteren! Het zou een eer zijn als wij je mochten helpen.

Hoe gaat het nu?

Ik ben een ander mens – met nog steeds gebreken. Na al die lessen ben ik nog steeds geen mensen-mens, maar het gaat wel beter.

Vooral mijn band met vrienden en familie is enorm verbeterd. Ik merk dat ik graag bij ze ben en dat zij mij ook graag zien, en dit voelt geweldig.

Iets wat ik nooit had verwacht toen ik drugs gebruikte! Destijds vond ik ze vervelend en wilde ik zo weinig mogelijk met ze te maken hebben.

Mijn band met mijn dochter was altijd al speciaal, maar hij is alleen maar verbeterd. Ik kan dan ook oprecht zeggen dat ik gelukkig ben.

Mijn problemen zijn opgelost – emotioneel, lichamelijk en financieel – en dit voelt geweldig.

Mijn toekomst zonder verslaving

Bijna alles in mijn leven loopt nu goed, iets wat ik bijna niet durf uit te spreken. Ik kan me niet eens herinneren dat ik me ooit zo goed heb gevoeld.

Natuurlijk heb ik nog af en toe mijn momenten of dipjes, maar ze zijn niet zo intens meer. Je merkt dat een verslaving bepaalde (negatieve) emoties voedt of vergroot.

Tegenwoordig draait mijn leven om trainen, dansen, werken en natuurlijk Verslavingshulp Nederland. Mensen helpen geeft een geweldig en bijzonder gevoel.

Mensen helpen

Het is nu 05:05 en ik kreeg net een bericht van Ellen. Ze is aan de drugs en weet dat ze doodgaat. Ze heeft me nodig!

“Ik schrik wakker en stuur haar meteen een WhatsApp-bericht om contact op te nemen. We kennen elkaar (nog) niet, maar ze geeft aan bang te zijn om dood te gaan.

Dit was voor mij genoeg reden om even uit bed te gaan. Ik weet namelijk als geen ander hoe het voelt om ’s nachts bang te zijn dat je eraan onderdoor gaat

Het gevoel dat het mij geeft om er voor haar te zijn, is de reden waarom ik samen met Ilja Verslavingshulp Nederland ben gestart.

Er is geen beter gevoel in de wereld dan mijn lotgenoten te helpen. Ik hoop dan ook dat ik er voor iedereen kan zijn die mij nodig heeft.

Het idee dat ik mensen kan helpen in soortgelijke situaties geeft mij een enorm goed gevoel. Samen met mijn team willen we echt iets betekenen voor anderen

Ken je iemand in de problemen? Dan kun je ook een interventie aanvragen.

Heb je mijn hulp nodig? Contact mij dan: 06-27052570

spot_img
RELATED ARTICLES

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Most Popular

Het logo van Verslavingshulp Nederland is een Feniks. Dit komt omdat je met onze hulp van je verslaving af kunt komen en je herboren voelt.

Recent Comments